هذي قصيده كتبها احد الاصدقاء للشده وللشيخ عواد الطارش الله يرحمه
ربيعآوي قعيدآوي فيآضي كلنآ آخوآن .. ومسمآنآ الشدهـ وكبيرنآ هملآن
آبـدور آشـآجـعــه مـن نـسـل ويـلآن .. آرآضينآ الكـطيعـه ومروآهـآ النهـرآن
تـحـت رآيـه عـآبـر عـظـيـم الـشـآن .. مـن ذريـه شرشآبـ كبيـر الفـرسآن
تذكرت شيخن له بالمجالس ميزآن..فعآيله كثيره ونهآيته صوبتي بالخذلآن
رآح بـوغـالب شيـخ هـذي العـربآن... بــلآ ذنـب غــدرو بيــه الـ جــريـــان
وغآلـب لهـذآ اليـوم يآبشـر حزنـان .. آسود على آسود هـذآ هو العنـوآن
صـآح اللـه آكبـر لآ فــرح بعـد الآن .. دمـي مـآيـجـف لـو طـآلـت الآزمــآن
وآنهـي ولآ قصـور ببآقـي العـربآن .. آهل آلكحلآ ذولآ مـا بـهــم نقصــان